Աստված ատում է ոչ թե մարդուն, այլ՝ մեղքը։
Կյանքը դժվար է և անարդար։
Դա այդպես է այն ժամանակվանից, երբ մեղքը մտավ մեր աշխարհ։ Մեղքը կոռուպտացնում է ամեն ինչ և ի վերջո մահվան է տանում։ Աստված ատում է մեղքը այն վնասի համար, որ այն հասցնում է մեզ՝ այն տառապանքը, որ դու զգում ես հիմա։ Աստվածաշունչը խոսում է այդ մասին (Հռմ. 7:24)՝ «Ես ի՜նչ թշվառ մարդ եմ. մահվան դատապարտված այս մարմնից ո՞վ կազատի ինձ»:
Արդյոք Աստված ատո՞ւմ է ինձ։
Միանշանակ ո՛չ։ Աստված սիրում է Ձեզ։ Աստվածաշունչը նկարագրում է Նրա յուրահատուկ սերը այսպես (Հռմ. 5:8)՝« Աստված մեր նկատմամբ իր սերը հայտնեց. երբ մենք դեռ մեղավոր էինք, Քրիստոսը մեզ համար մեռավ»։ Այնքան մարդիկ կան, ովքեր հավատում են, որ Աստված ատում է նրանց, որովհետև նրանք մեղավոր են։ Սակայն դա ճշմարտություն չէ։ Աստված սիրում է մեզ անկախ մեր մեղքերից։
Աստված ատում է մեղքը, որովհետև այն բաժանում է մեզ Իրենից։ Գրված է (Ես. 59:2)՝« Այլ ձեր անօրենություններն են, որ բաժանում են առաջացնում ձեր և ձեր Աստծու միջև. ձեր մեղքերը ծածկեցին նրա երեսը ձեզնից, որ ձեզ չլսի»։ Սա լուրջ խնդիր է։ Կա լավ լուր՝ Տեր Հիսուսը կարող է վերցնել Ձեր մեղքերը, բայց նախ Դուք պետք է Նրան ներս թողնեք Ձեր կյանք։ Դա անելու համար Դուք պետք է թողնեք Ձեր մեղքը և ամուր բռնեք Տեր Հիսուսին։
Դուք պատրա՞ստ եք ավելի լավ հասկանալու Աստծո սերը և սկսել նոր հարաբերություններ Տիրոջ հետ։